همه چیز در مورد ایگو | ایگو چیست؟

ری را :: ایگو اساسا هویت شماست، چیزی که فکر می کنید هستید. ایگوی شما معمولا از یک نام، یک شخصیت، و یک داستان ساخته می شود.

در این داستان شخصی، مجموعه ای از خاطرات، باورها، عقاید، و احساسات درباره این که:

*چه کسی هستید
*در کجا به دنیا آمده اید
*در چه چیزهایی خوب یا بد هستید
*چه چیزهایی را تجربه کرده اید

و بی نهایت چیزهای دیگر وجود دارد.

تعریف ایگو چیست؟

ایگو، هویتی ساخته خود ماست، هویتی که حقیقت ندارد. اگر تمام باورهایمان درباره آن چه هستیم – باورمان از شخصیت، استعداد، و توانایی ها – را بپذیریم، ساختار ایگوی خود را داریم.

این استعدادها، توانایی ها و جنبه های شخصیتی ما با مهارت های ما مرتبط هستند، اما ساختار ذهنی “خود” ما مصنوعی است.

درحالی که این توصیف ممکن است باعث شود تا ایگو همچون چیز ساکن و ایستایی به نظر برسد، این گونه نیست. در عوض، ایگو بخشی فعال و پویا

از شخصیت ماست که نقش بسیار زیادی در ایجاد نمایشی عاطفی در زندگی ما ایفا می کند. زمانی که تفکراتی درباره خودمان داریم که با آن ها

موافق هستیم، تصویری از خود می سازیم.

انواع تفکراتی که موجب ایجاد یک ساختار ایگو می شوند، عبارتند از:

*در ریاضی خوب نیستم
*با هوش نیستم
*کک و مک من را زشت می کند
*هیچ کسی من را دوست ندارد
*من بهتر از تو هستم
*این کار حماقت من بود

ایگو در پس “من” در افکاری اظهاری پنهان می شود و هویت ما را شرح می دهد.

زمانی که چنین افکاری داریم و حتی با کوچک ترین اعتقادی موافق هستیم که این ایده ها ما را توصیف می کنند، درحال ساختن یا تقویت یک ایگو

هستیم.

ما این افکار را در ابتدا در کودکی داریم ، شاید وقتی در زمین بازی مورد تمسخر قرار گرفته ایم، یا وقتی از طرف یک معلم یا پدر و مادر خود بازخواست

یا ستایش شده ایم.

در تمام فرهنگ ها، پرورش یک تصویر از خود، بخشی طبیعی از اجتماعی شدن است. با این حال، زمانی که آن تصویر از خود، منفی، نادرست یا حتی

بیش از حد مثبت اندیش باشد، مشکل به وجود می آید. با توجه به این که ما مفهوم “خود” را در کودکی پرورش می دهیم، بدیهی است که این تصویر

ما از خود در بزرگسالی در واقعیت ترسیم نمی شود.

روانشناسی ایگو و دوگانگی

ایگو پرده ای میان چیزی است که فکر می کنید هستید و آن چه در واقعیت هستید. شما در توهمات ذهنی خود زندگی می کنید و از این که توسط

مجموعه بزرگی از داستان ها هدایت می شوید، بی اطلاعید!

با این باور که از دیگران و زندگی خود جدا هستید، ایگوی خود را خلق، و در حال حفظ آن هستید. به عبارت دیگر، ایگوی شما بر این باور است که

شما قطعا اینجا، و دیگران قطعا آنجا هستند. شما بدن، زندگی، و شخصیتی دارید که کاملا متفاوت از دیگران است. بنابراین، بر طبق ایگو، شما مانند

دیگران نیستید. متفاوت هستید. یا این چیزی است که به هرحال افکارتان به شما می گوید.

آشکار کردن ایگو

چرا توضیح یا توصیف ایگو آنقدر مشکل است؟

تعریف ایگو دشوار است چون چیز خاصی نیست!

ایگو در واقع از باورهای متفاوت زیادی تشکیل شده است که یک فرد در طول زندگی خود به دست آورده است. این باورها می توانند متفاوت و حتی

متناقض باشند. هرچه پیچیده تر باشد، ایگوی فرد متفاوت است.

اگر کسی تمام بخش های ایگوی خود و آن چه موجب تحریک انجام آن ها می شود را به وضوح شناسایی و توصیف کند، شما نمی توانید توصیف

خوبی از آن چه به نظر می رسید به دست آورید. چالش آگاه شدن از این که ایگو شخصی شما چگونه به نظر می رسد دشوارتر می شود. چون

فرهنگ ما برای هدایت توجه ما به درون و توجه به چنین چیزهایی به ما پاداش نمی دهد.

چگونه ایگو را تشخیص دهیم

دیدن ایگو دشوار است، چون پشت نظراتی پنهان می شود که درست به نظر می رسند – وابستگی ما به توصیف هویت ما – و به دنبال آن ها نبوده

ایم. می توانید با توجه به افکار خاص، مشابه آن چه گفته شد، نظری اجمالی به دست آورید.

ساده ترین راه برای تشخیص ایگو، دنبال کردن واکنش های عاطفی است که در پشت آن قرار دارد:

*عصبانیت در مورد یک فرد محبوب
*نیاز به درست بودن
*احساس ناامنی در موقعیت های خاص
*احساس حسادتی که غیرقابل توضیح است
*نیاز به تحت تاثیر قرار دادن کسی و غیره

این احساسات را می توان به باورهای غلطی که ایگو را تشکیل می دهند نسبت داد. در ابتدا، دیدن نشانه های احساسات و نمایشی که به وجود

می آید، نسبت به ایگویی که موجب آن می شود، ساده تر است.

ایگو خودشیفته و غیرقابل اعتماد است؟

“داشتن یک ایگو” معمولا با خودبینی همراه است و اصطلاحی برای توصیف کسی است که فکر می کند بهتر از دیگران است. با این حال این فقط

بخشی از ایگو است. درحقیقت، ممکن است عزت نفس مثبت و عزت نفس منفی داشته باشیم- ما همیشه از این باورهای مختلف آگاه هستیم.

باورهای منفی درباره خودمان، عزت نفس منفی ما را شکل می دهند، درحالی که افکار مثبت ما تشکیل دهنده عزت نفس مثبت ما هستند. هر دوی

این ها، عزت نفس منفی و مثبت، ایگوی ما را شکل می دهند.

در اغلب موارد، این دو جنبه از شخصیت ما تقریبا برابر هستند و هر کدام از نظر عاطفی یکدیگر را خنثی می کنند.

فردی که با انتقاد درونی از خودش، بر خودش بسیار سخت می گیرد، ممکن است احساس بی ارزش بودن داشته باشد. این احساس، احساس

دردناکی است که با آن زندگی می کند و برای پنهان کردن این درد، ممکن است آن را با خودستایی بپوشاند و تصویری از امنیت و اعتماد به نفس به

وجود آورد. درحالی که با احساس ناامنی، بی ارزشی، و بی کفایتی درحال مبارزه است.

نحوه رها کردن ایگو

از آن جا که ایگو دارای جنبه های متعددی است، حل کردن آن ها به یک باره، عملی و کارآمد نیست و احنمالا نمی توانید این کار را هم انجام دهید.

بیشتر شبیه به یک درخت یا بوته بزرگی است که در یک حیاط بیش از حد رشد کرده است، شما آن را بلند نمی کنید تا بیرون بیندازید – به جای آن

قطعات قابل کنترل را می برید. همین روش با رها کردن باورهای غلطی که ایگو را می سازند، موثر است.

با جدا شدن از افکار شخصی، که ایگو را تقویت می کنند شروع کنید. سپس باورها را کنار بگذارید و خودتان را از هویت نادرست ایگوی خود جدا کنید.

ما سال ها زمان صرف ساختن تصاویر خود از ایگوی خودمان، زندگی درون آن ها و تقویت آن ها کرده ایم. استخراج خویشتن حقیقی از این زمینه از باورهای غلط، بیش از چند روز طول خواهد کشید. بله، زمان بر است. همچنین مدتی طول کشیده است تا

در خواندن، ریاضی، راه رفتن، و هر چیز ارزشمند دیگری مهارت پیدا کنید.

انجام کارهای ارزشمند، نیازمند وقت و تمرین هستند. چه کاری بهتر ازین که چیزی که باعث ناراحتی شما می شود را رها کنید؟

به کانال تلگرام ری را بپیوندید:↓

https://t.me/reeraa_psy