سندروم آشیانه خالی چیست؟ا نشانه ها، علل و درمان

سندرم آشیانه خالی نوعی احساس غم و تنهایی است که بعد از آنکه فرزندان به سبب زندگی جدا یا رفتن به دانشگاه برای نخستین بار منزل را ترک می کنند، پدر و مادر  ممکن است به آن دچار شوند.

این سندرم یک عارضه بالینی نیست.

از آن جا که ترک منزل پدر و مادر توسط جوان بطور کلی رویدادی طبیعی و سالم است، اغلب به علامت های سندرم آشیانه خالی توجه نمی شود.

سندرم آشیانه خالی، احساس افسردگی، ناراحتی و اندوهی است که توسط والدین یا سرپرست بچه‌هایی که بزرگ شده و خانه پدری خود را ترک می‌کنند، تجربه می‌شود.

این مسأله میتواند برای پدر و مادر به شرایط بیماری افسردگی و احساس بی هدفی منجر شود، چرا‌که ترک« آشیانه» به وسیله فرزند سبب ایجاد تغییراتی در جریان زندگی پدر و مادر می گردد. سندرم آشیانه خالی به خصوص در بین مادران خانه‌دار رایج است.

سندروم آشیانه خالی چیست؟

سندروم آشیانه خالی به احساسی از تنهایی اطلاق می‌شود که با ترک خانه توسط فرزندان در والدین اتفاق می‌افتد.

والدینی که عادت کرده‌اند با فرزندان خود تعامل کنند و وقت بگذرانند حالا مجبور می‌شوند تعامل کمتری داشته باشند و زمان کمتری آن‌ها را ببینند.

وقت پدر و مادر در طول روز خالی می‌شود و نمی‌دانند در آن زمان چه کاری به جز تعامل با فرزند خود می‌توانند انجام دهند.

همچنین کاهش تعاملات و دوری از فرزندان و تنهایی ناشی از ترک خانه توسط آن‌ها احساسی از غم و اندوه را ایجاد می‌کند.

معمولا این اندوه مادران را بیشتر از پدران تحت تأثیر قرار می‌دهد.

علائم سندروم آشیانه خالی

حس ناراحتی در چنين مواقعی کاملا طبیعی است. همچنين عادی است که بخواهید در زمان غیاب فرزندتان اوقاتی را در اتاق وی بگذرانید تا حس نزدیکی بیشتری به او کنید.

چنانچه حس می کنید دچار سندرم آشیانه خالی هستید، واکنش های خود و طول مدت آن ها را تحت نظر بگیرید.

چنانچه حس می کنید که زندگی موثر شما پایان یافته است یا زیاد گریه می کنید و یا آن قدر غمگین هستید که دوست ندارید دوستان و آشنایانتان را ببینید یا سر کار بروید، بهتر است با یک متخصص مشورت کنید.

علل سندروم آشیانه خالی

همان طور که قبلاً اشاره شد، وقتی زنی در مرحله ای از زندگی خویش قرار دارد که بچه ها در حال ترک منزل هستند، امکان دارد نزدیک به دیگر تحولات زندگی خویش مانند یائسگی یا کنار آمدن با مراقبت از والدین پیر خود هم باشند.

تحقيقات جدید نشان می دهد که کیفیت روابط والدین فرزند در چنين شرایطی تبعات مهمی برای هر دو طرف دارد. والدین هنگامی که توانسته باشند ارتباط خوبی با فرزندان خویش برقرار کنند، با انتقال به آشیانه خالی فایده های بسیار زیادی می برند.

دشمنی، کناره گیری و تضادها در ارتباطات بین والدین و فرزندان، پشتیبانی و حمایت بین نسلی را در هنگامی که فرزندان در ابتدای جوانی بسیار به آن احتیاج دارند و والدین در آستانه پیری کاهش می دهد.

در گذشته تصور می شد که خانم‌ها پس از رفتن فرزندانشان از منزل بسیار در معرض ابتلا به بیماری افسردگی هستند و دچار فقدان هویت و هدف می شوند. ولی مطالعات افزایش در ابتلا به بیماری های افسردگی را در این مرحله از زندگی در خانم‌ها تائید نکرد.

چطور با سندرم اشیانه خالی مبارزه کنیم؟

درست است که سندرم آشیانه­ خالی با خودش احساسات تلخ و شدیدی می آورد، ولی  به این معنی  نیست که نمی شود با آن کاری کرد.

چنانچه شما هم تازه آخرین فرزندتان را عروس یا داماد کرده اید ، میتوانید این کار ها را انجام دهید.

در تماس باشید!

یکی از ساده ترین راهها برای رویارویی با سندرم آشیانه­ خالی آن است که والدین هم چنان در تماس با فرزندان خویش باشند.

پیشرفت های تکنولوژیی مثل تلفن های همراه، پیام های متنی و اینترنت، فرصت های جدید و مناسبی برای افزایش رابطه بین پدر و مادر و فرزندان، فراهم نموده است.

البته باید توجه کنید که این تماس ها نباید آن قدر زیاد باشد که به سعی فرزندتان برای استقلال یافتن ، خللی وارد کند.

علائق خودتان را دنبال کنید

والدین میتوانند با دنبال کردن سرگرمی ها و علائق خویش، ضمن پر کردن اوقات فراغت خویش، اضطراب و ناراحتی ناشی از ترک منزل به وسیله فرزندان، را تسکین دهند.

شروع یا ازسرگیری یک فعالیت به خصوص برای مادران خانه‌دار و همچنین حرف زدن در خصوص احساسات خویش با دوستان، اعضای خانواده و یا یک مشاور، میتواند برای سازگاری با سندرم آشیانه­ خالی موثر واقع شود.

بازیابی ارتباط عاشقانه با همسر

داستان های زيادي از زن و شوهرهایی وجود دارد که پس از بزرگ شدن فرزندان و ترک خانه به وسیله آن ها، از هم جداشده یا طلاق گرفته اند. اینگونه زوج ها غیراز فرزندان نقطه مشترک دیگری در خویش نمی بینند.

این یک فرصت عالی برای بازیابی روابط عاشقانه و تمرکز بر روی روابط زن و شوهری است. از این فرصت میتوانید برای پیدا کردن علائق مشترک استفاده کنید.

ممکن است در نخست حس کنید هیچ نقطه مشترکی با هم ندارید. خوب این مسئله عادی است. شما همیشه به فکر فرزندان خویش بوده اید و تلاشی برای بهبود روابط تان نکرده اید. اکنون باید چیزی را بیابید که برای هردویتان لذتبخش است.

لازم نیست این فعالیت مورد سازش هر دو طرف باشد. در عوض به دنبال چیزی باشید که هردویتان دوست دارید انجام دهید و این علاقه داشتن بخاطر این است که می خواهید کنار هم مجدداً زندگی خوشحالی را تجربه نمایید.

این یک تجربه مشترک از زندگی است که هردویتان میتوانید آنرا به خوبی حس کنید.

روابط عاشقانه خویش را با به اشتراک گذاشتن زندگیتان ، مجدداً بازیابی کنید. اینکار میتواند به مفهوم انجام یک فعالیت ساده مانند دوچرخه سواری، یوگا یا پیاده روی دونفره باشد.

می توانید با هم به سفر بروید و نقاطی که همیشه دوست داشتید از نزدیک ببینید را تجربه نمایید. هر کاری که می کنید باید در کنار هم‌دیگر باشد. تجربیات خویش را با هم به اشتراک بگذارید.

به کارهای تازه بپردازید

چنانچه دوست دارید، میتوانید یک شغل تازه پیدا نموده یا تنها در چند کلاس آموزشی یا ورزشی شرکت کنید. با این کار، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می کنید.

ملاقات با اشخاص تازه هم کمک می کند یک آغاز دوباره داشته باشید. روزی روزگاری، پیش از این که بچه دار شوید، حتماً رویاهایی داشتید. اکنون وقت آن رسیده که به رویاهای تان جامه عمل بپوشانید. شکرگزار فرصتی باشید که اینک در اختیار دارید.

مراجعه به روانپزشک و روان شناس

بهتر است در این موقع شخص هر چه زودتر احساسات خویش را با پزشک خود مطرح کند. امکان دارد در این موقع احتیاج به استفاده از قرص های ضدافسردگی باشد و هم زمان صحبت با یک روان شناس کمک شایانی می کند و برای کنترل احساساتتان باید با متخصص روان شناس صحبت کنید.

تا آن جایی که میتوانید خود را مشغول نگه دارید. این مشغولیت میتواند برگشت به کار باشد یا میتواند شرکت در خیریه ها یا کارهای داوطلبانه و یا کلاس های هنری آموزشی باشد که همگی میتواند شما را سرگرم نگه دارد و دوران شروع تغيير در این شرایط خانه را برای شما راحت تر نموده و به پذیرش آن کمک کند.